Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου γράφει για το ξεπούλημα του Μάτος που θεωρείται και… επιτυχία, όταν η απόκτησή του κόστισε έξι φορές περισσότερα! Η ανάλυση όλων των δεδομένων που οδήγησαν στο… έγκλημα.


Αν ο Πάνος Σόμπολος ήταν αθλητικός συντάκτης θα μετέδιδε την είδηση της πώλησης του Μαρσέλο Μάτος κάπως έτσι: «Έγκλημα ποδοσφαιρικής φύσεως και μάλιστα ειδεχθές εδιαπράχθη αργά το απόγευμα της Κυριακής. Θύμα της ενέργειας αποτελεί σύλλογος 103 ετών, ενώ η ενέργεια οφείλεται όπως όλα δείχνουν σε οικονομικές διαφορές».


Διότι εδώ δεν μιλάμε για πώληση αλλά για το απόλυτο ξεπούλημα! Ένας παίκτης που κόστισε στον Παναθηναϊκό περίπου 6,5 εκατομμύρια ευρώ χωρίς την εφορία (!) πουλήθηκε αντί ενός και κάποιοι έχουν το θράσος να μιλάνε και για… επιτυχία! Απίστευτα πράγματα…
Επειδή όμως οι αριθμοί είναι αμείλικτοι, πάμε να δούμε ένα-ένα τα βήματα της αγοράς και της πώλησης του Μάτος, πριν οδηγηθούμε στην τελική σούμα:
  • Ο Παναθηναϊκός απέκτησε το 2007 το 25% του Μάτος με 1,2 εκατ. ευρώ. Ο Βραζιλιάνος που ήταν επιλογή του Βέλιτς, υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο έναντι 400.000 ευρώ για κάθε χρόνο. Η ρήτρα που μπαίνει στο συμβόλαιό του αναφέρει πως όποτε κι αν πουληθεί ο Μάτος θα πρέπει ο Παναθηναϊκός να λάβει το ποσό που έδωσε για το 25% αλλά και την αμοιβή του ποδοσφαιριστή. Δηλαδή αν έφευγε μετά τον πρώτο χρόνο θα λάμβανε 1,6 εκατ. ευρώ, έχοντας παίξει ουσιαστικά… δωρεάν στους Πράσινους για ένα χρόνο. Αν έφευγε την επόμενη, θα λάμβανε 2 εκατ. και ούτω καθ’ εξής.
  • Το καλοκαίρι του 2008, ο Ζάχαβι εμφανίζει σειρήνες από το εξωτερικό και ο πολυμετοχικός Παναθηναϊκός του τότε συνθήματος «εμείς δεν πουλάμε, μόνο αγοράζουμε» κάνει την πρώτη μεγάλη γκάφα: Πληρώνει επιπλέον 3,8 εκατ. ευρώ για το υπόλοιπο 75% και αναπροσαρμόζει το συμβόλαιο του παίκτη με ετήσια αμοιβή 700.000 ευρώ για νέο τετραετές!
  • Στην πορεία ο Μάτος έχει τραυματισμούς, ο Τεν Κάτε τον βάζει στον πάγο, την πρώτη σεζόν κάνει μόλις 14 συμμετοχές, κι όταν ο Παναθηναϊκός παίρνει εντολή από τον Ολλανδό ότι ο παίκτης «έχει ψυχολογικά και δεν κάνει» τον ξαποστέλνει τον Αύγουστο του 2009 στη Βραζιλία.
  • Στο μεταξύ, ο παίκτης σταδιακά ξαναβρίσκει τον εαυτό του στην Κορίνθιανς, στην Μποταφόγκο αναγεννάται, αλλά ο Παναθηναϊκός θεωρώντας τον… περιττό βάρος παραμένει άφαντος και δεν δίνει κανένα σημάδι ζωής.
  • Το αποτέλεσμα είναι τον Ιούνιο του 2011, ο Μάτος να φτάνει στην Αθήνα κι όταν ο Παναθηναϊκός του ζητάει να παραμείνει, εκείνος να βάζει τα κλάματα και στο τέλος να καταφέρνει να πουληθεί με ένα εκατομμύριο ευρώ, με την ΠΑΕ να διαρρέει στα ΜΜΕ την πώληση με έκδηλη χαρά και ανακούφιση!
 
Aυτά ΔΕΝ γίνονται!
Σύμφωνοι, οι καταστάσεις αλλάζουν και η οικονομική πολιτική του 2008 δεν είναι ίδια με του 2011. Συμβαίνουν αυτά στις ομάδες. Τόσες γκάφες μαζεμένες όμως, είναι αδύνατον να συμβούν!
Η πρώτη έγινε όταν το 2008 αγοράστηκε σε τέτοια υπεραξία, τη στιγμή που είχε ήδη αποκτήσει τον Ζιλμπέρτο, κι ενώ υπήρχε η ασφαλιστική οικονομική δικλείδα που δεν θα ζημίωνε ποτέ τον Παναθηναϊκό!


Το έγκλημα συνεχίστηκε όταν ο Παναθηναϊκός επέτρεψε στον Τεν Κάτε να «διαλύσει» τον ποδοσφαιριστή και ολοκληρώθηκε φέτος. Πώς;
Ο ποδοσφαιριστής, για όσους γνωρίζουν, έχει πρώτη προτεραιότητα την οικογένειά του και δικαιολογημένα μετά την πρώτη εμπειρία ένιωθε ανασφάλεια και φόβο για το τι θα του ξημερώσει στην Ελλάδα. Πώς να έπαιρνε την απόφαση να επιστρέψει όταν είχε μόλις ένα χρόνο ακόμα συμβόλαιο και κανείς δεν του πρότεινε ανανέωση; Όταν κανείς δεν έκανε τον κόπο ακόμα και να πάει στη Βραζιλία, να μιλήσει με την οικογένειά του, να του δείξει ενδιαφέρον, να τους πείσει ότι στον Παναθηναϊκό θα είναι αναντικατάστατος κι όχι στην εξέδρα;


Ο Παναθηναϊκός θέλησε να τον πείσει με το επιχείρημα ότι… έχει συμβόλαιο.  Τελικά, το επιχείρημα ήταν τόσο σαθρό, ώστε εκείνος τους έπεισε με τα δάκρυα και την αδιαφορία του! Διότι πολύ απλά στην «πράσινη» ΠΑΕ δεν υπάρχει κανένας που να μπορεί να αναλάβει να πείσει με λόγια και πράξεις τους ποδοσφαιριστές είτε για να μείνουν είτε για να έρθουν είτε για να… φύγουν. Η απόλυτη ανυπαρξία!


Ο Μάτος είναι η τρανή απόδειξη του ερασιτεχνισμού: Προτίμησε να παίζει στην περυσινή 6η του βραζιλιάνικου πρωταθλήματος, με αισθητά λιγότερες αποδοχές κι όχι την ευρωπαϊκή περιπέτεια σε μια ομάδα που πρωταγωνιστεί εντός των συνόρων.
Και κάπως έτσι, στην καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία των 27 ετών, ο Παναθηναϊκός πούλησε έναν ποδοσφαιριστή με… ένα εκατομμύριο όταν του κόστισε έξι και βάλε φορές περισσότερα. Έναν ποδοσφαιριστή πρότυπο για την αγωνιστική του συμπεριφορά και νοοτροπία, πολεμιστή, με ικανοποιητική τεχνική, με γνώση της ελληνικής πραγματικότητας, σταθερά ανταγωνιστικό στο υψηλό επίπεδο.


Πόσο πιθανό είναι να βρει ισάξιο ποδοσφαιριστή ακόμα και με τα ίδια χρήματα που είχε να λαμβάνει (700.000 ευρώ) μπορείτε να το απαντήσετε εσείς. Η Ιστορία πάντως, θα καταγράψει δεδομένα την περίπτωση του Μάτος στη… μαύρη βίβλο του Πανούτσου με τις μεγαλύτερες μεταγραφικές πατάτες διαρκείας που έκανε μια διοίκηση. Κάθε καλοκαίρι από το 2008 μέχρι το 2011…


Πηγή